Charles Prosper Wolff Schoemaker
(Banyubiru 1882-Bandung 1949)
Is vooral bekend geworden als architect, maar hij heeft ook schilderijen en beelden gemaakt. Hij studeerde bij de KMA (Koninklijke Militaire Academie) in Breda af als ingenieur en vertrok weer naar Indië, Daar werkte hij als militair bij de Genie van het KNIL. In 1911 wordt Wolff Schoemaker directeur van de Gemeentewerken van Batavia.
In 1917 bezocht hij de VS, waar hij het werk van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright bestudeerde. In 1918 begon hij met zijn broer Richard, die ook architect was, een architectenbureau in Bandung. In deze stad, die vroeger wel het Parijs van Java werd genoemd, bouwt hij menig iconisch bouwwerk zoals Gedung Merdeka (vroeger sociëteit Concordia), Grand Hotel Preanger, de Bethelkerk en zijn meesterwerk: Villa Isola in opdracht van uitgever en krantenmagnaat Dominique Berrety.
Zijn aan de tropen aangepaste bouwstijl wordt gekarakteriseerd door een mix van art deco, Frank Lloyd Wright, inheemse culturele elementen en streamline.
Hij bekeert zich tot de Islam, neemt de naam Kemal aan en gaat op bedevaart naar Mekka. “Zou dit soms een poging zijn om het vertrouwen van de zich radicaliseerende religieus gezinde Indonesische bevolking te herwinnen voor de Westerse leiding?” vraagt een sociaal democraties dagblad zich af.
In 1922 wordt hij hoogleraar aan de Technische Universiteit van Bandung, waar hij de mentor wordt van een student, de latere president Sukarno. Ze worden vrienden voor het leven en delen beiden hun liefde voor mooie vrouwen. Het oog voor vrouwelijk schoon van Schoemaker is ook af te lezen aan de twee schilderijen van hem van Balinese vrouwen die hij waarschijnlijk op Bali heeft geschilderd misschien wel in gezelschap van zijn vriend Sukarno die ook regelmatig op Bali verbleef. (Frans Leidelmeijer)