Als ik op Bali ben is een bezoek aan het voormalige woonhuis van de Belgische schilder Adrien-Jean Le Mayeur de Merprès(1880-1958) en zijn vrouw en muze Ni Pollok vaste prik.
Als ik dan door het huis en de tuin loop, probeer ik me voor te stellen hoe gelukkig ze hier vanaf 1933 tot aan Le Mayeur’s dood in 1958, geleefd hebben.
Hun voormalige woonhuis is sinds 1985 een museum en in bezit van de Indonesische staat.
Le Mayeur kwam in 1932 naar Bali en werd op slag verliefd op het eiland, toen nog niet ontdekt door het toerisme en de gevolgen daarvan. De natuur, de mensen, hun godsdienst en daarbij behorende rituelen en de dansen die spraken hem allemaal zeer aan. Hij ontmoette er de beeldschone 15-jarige Legong danseres Ni Nyoman Pollok, die voor hem poseerde. Die schilderijen waren op zijn eerste tentoonstelling in 1933 in Singapore een groot succes en maakten hem op slag beroemd.
Hij kocht een stuk land bij het strand van Sanur en bouwde er een huis en studio en trouwde zijn muze. Hij schilderde haar voornamelijk, maar soms ook samen met vriendinnen. Hier, in dit schitterend gelegen huis, ontvingen ze buitenlandse gasten, Kapitaalkrachtige toeristen die vaak met de boot aankwamen en dan in het Bali hotel in Den Pasar logeerden. Tijdens het bezoek aan het huis in Sanur werden ze door Ni Pollok gastvrij onthaald op heerlijke Balinese hapjes en lekkernijen, terwijl Le Mayeur zijn werk toonde, erover vertelde en verkocht. Hij schilderde feeërieke, kleurige schilderijen in een impressionistische stijl met altijd Ni Pollok erop of met haar vriendinnen omgeven door de schitterende tropische natuur.
Tijdens de oorlog werd hij door de Japanse bezetters onder huisarrest gezet, hij bleef echter door schilderen. Bij gebrek aan linnen, zelfs op rijstzakken. In 1957 werd bij hem een ernstige vorm van oorkanker geconstateerd. Met Ni Pollok reisde hij naar Brussel om geopereerd te worden, maar het mocht niet baten. Na zijn dood erfde Ni Pollok al zijn bezittingen. Zij heeft er tot haar dood in 1985 gewoond.
Op de afgebeelde tekening van krijt en aquarel zien we haar terwijl ze aan het bloem schikken is. De lijst is origineel. Deze tekening was in 2015 te bewonderen op de tentoonstelling 30 jaar Tussen Kunst en Kitsch in het Flehite Museum in Amersfoort.
(Frans Leidelmeijer. Eerder gepubliceerd in Moesson.)